یافتههای یک مطالعه جدید نشان میدهد که تقویت هوش معنوی در پرستاران بخشهای مراقبت ویژه میتواند نگرش مثبتتری نسبت به مرگ ایجاد کند و کیفیت مراقبت از بیماران در حال مرگ را بهبود بخشد.
عنوان طرح: نقش هوش معنوی در نگرش پرستاران نسبت به مرگ و کیفیت مراقبت از بیماران در حال مرگ
مجری اصلی: کاملیا ترابی زاده همکاران: سمیه محمدی، مصطفی روشن زاده، پروین قائم مقامی
یافتههای یک مطالعه جدید نشان میدهد که تقویت هوش معنوی در پرستاران بخشهای مراقبت ویژه میتواند نگرش مثبتتری نسبت به مرگ ایجاد کند و کیفیت مراقبت از بیماران در حال مرگ را بهبود بخشد.
این مطالعه که با مشارکت پرستاران بخشهای مراقبت ویژه بیمارستانهای شیراز انجام شده است، به بررسی رابطه بین هوش معنوی، نگرش نسبت به مرگ و کیفیت مراقبت از بیماران در حال مرگ پرداخته است. پرستاران این بخشها به دلیل مواجهه مستمر با مرگ و میر بیماران، frequently با چالشهای روانی و معنوی روبرو هستند.
مهمترین یافتهها به زبان غیرتخصصی: نتایج این پژوهش نشان داد که پرستاران مورد مطالعه دارای هوش معنوی متوسط و نگرش نسبتاً مثبتی نسبت به مرگ بودند. هرچه میزان هوش معنوی پرستاران بالاتر بود، نگرش مثبتتری نسبت به مرگ داشتند و کیفیت مراقبت آنان از بیماران در حال مرگ نیز بهتر بود. به ویژه، توانایی تفکر عمیق درباره مسائل وجودی و معنوی (بعد تفکر وجودی انتقادی) مهمترین عامل پیشبینیکننده نگرش مثبت به مرگ و مراقبت باکیفیت بود.
کاربرد نتایج و تاثیرات طرح: این یافتهها بر اهمیت توجه به جنبههای معنوی در آموزش و توانمندسازی پرستاران تاکید میکند. به مسئولان نظام سلامت توصیه میشود:
- برنامههای آموزشی برای ارتقای هوش معنوی پرستاران طراحی و اجرا کنند
- زمینههای عملی برای به کارگیری آموختهها در مراکز مراقبت تسکینی و آسایشگاهها فراهم آورند
- به جنبههای نگرشی و معنوی در آموزش دانشجویان پرستاری توجه بیشتری داشته باشند
این مطالعه به صورت یک مقاله علمی در مجله معتبر منتشر شده است.
لینک مقاله:
https://hayat.tums.ac.ir/article-1-5517-fa.html
کلیدواژهها: هوش معنوی، نگرش نسبت به مرگ، مراقبت از بیمار در حال مرگ، پرستاران مراقبت ویژه، بخشهای ICU
گروههای هدف: پرستاران، مدیران پرستاری، سیاستگذاران نظام سلامت، educators پرستاری
نظر دهید